Remanent – recenzja „Don Kichota” w Poznaniu

Tekst nie został opublikowany w Ruchu Muzycznym z powodu wybuchu wojny w Ukrainie (jak mogę przypuszczać, bo numer, do którego był zamówiony ostatecznie był poświęcony muzyce ukraińskiej), więc pozwalam sobie zamieścić go tu:

Don Kichot jak za dawnych lat

Don Kichot – Teatr Wielki w Poznaniu 1 – fot. W Poznań

Inscenizacja Don Kichota w choreografii Michala Štípy na podstawie Mariusa Petipy, która zagościła w repertuarze baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu, to powrót do kolorowej i niefrasobliwej opowieści, która jest pretekstem do tanecznego popisu. Tu balet nie szuka drugiego dna i współczesnych kontekstów, jest wspaniałą rozrywką, a dzięki wirtuozerii poznańskich tancerzy ma szanse autentycznie zachwycić zarówno znawców, jak i szeroką publiczność.

Choreografia i przebieg dramaturgiczny poznańskiego (a wcześniej wystawianego w Brnie) Don Kichota bazuje na wersji Petipy, opracowanej przez Aleksandra Gorskiego. Pomysły Štípy należy docenić głównie za ciekawe poprowadzenie narracji – w jego wersji sędziwy Don Kichot wpatrujący się przez lunetę w nocne niebo postanawia spisać swoje przygody. Dzięki temu przenosimy się na karty książki, które są jednocześnie motywem przewodnim dekoracji („pismo” Don Kichota pokrywa nawet taneczną podłogę), a w scenie tzw. snu Don Kichota otrzymujemy odpowiedź, dlaczego Błędny Rycerz tak lubi spoglądać na gwiazdy…

Don Kichot Teatr Wielki w Poznaniu 2 – fot. TW Poznań

Balet Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki, pozbawiony czasowo swojej siedziby z powodu trwającego w operze remontu, tańczy w Auli Artis, która nie rozporządza może wielkim zapleczem i widownią, ale scena pozwala na przygotowanie widowiska na podobnym, co w Gmachu pod Pegazem poziomie i rozmiarach. Inscenizacja z Brna doskonale się w niej mieści, nie pozostawia wrażenia niedosytu, a jednocześnie usprawiedliwia skromne rozmiary zespołu i scen grupowych. Świetna gra świateł, projekcje w scenie „snu Don Kichota” oraz stylowe kostiumy (może poza ubożuchną spódniczką Kitri w I akcie), sprawiają, że znajdujemy się w bezpiecznym świecie baletowej bajki, jednak nie mającej nic wspólnego z teatralnym muzeum. „Marka” Don Kichot została przez Michala Štípę odpowiednio odkurzona, odświeżona, ale z całkowitym poszanowaniem stylu i specyfiki tego tytułu.

Ów styl – lekki, komiczny, brawurowy, a gdzie trzeba bardzo klasyczny – dobrze oddało wykonanie poznańskich tancerzy. W choreografii nie pominięto żadnego z trudnych technicznie elementów i wszystko znalazło się na swoim miejscu: klasyczne wariacje w śnie Don Kichota (tu będącego wizją głównego bohatera o spotkaniu z Kometą, Księżycem i Gwiazdą Wieczorną), męskie tańce toreadorów i Espady, energetyczne Hiszpanów i Cyganów, a przede wszystkim głównej pary bohaterów – Kitri i Basilia. Yukino Tamai w partii Kitri wykazała się naturalnym wdziękiem, właściwym dla tej roli temperamentem i zalotnością, stworzyła prawdziwą postać młodziutkiej Hiszpanki. Tancerka jest członkinią corps de ballet (!), absolwentką Royal Ballet School of Antwerpii. Bardzo dobrze poradziła sobie z trudnościami swojej partii, nieco tylko (prawdopodobnie kondycyjnie) słabiej wypadła w finałowym, piekielnie trudnym pas de deux. Te braki łatwo można usprawiedliwić, bo to artystka dopiero na początku kariery, a ma po temu wielki potencjał.

Don Kichot Teatr Wielki w Poznaniu 3 – fot. TW Poznań

Występujący w roli wesołego balwierza Basilia Takatoshi Machiyama to tancerz bardzo skoczny, już rutynowany, a przy tym absolwent Akademii im. Waganowej, ostatnio solista baletu w Mińsku. Warto podkreślić, że poza technicznymi umiejętnościami, lekkim i brawurowym sokiem i umiejętnym partnerowaniem (swoją partnerkę podrzucał i podnosił na jednej ręce z wielką pewnością) artysta rozporządza talentem aktorskim i sceniczną swobodą, co jest warunkiem sine qua non przy tej właśnie roli. Ten walor posiada także Andrea Porro, który wcielił się w Espadę, świetną Mercedes i majestatycznym Księżycem była Kseniya Rzheuskaya, a zabawnym Sancho Pansą – Sergio Chinnici.

Ze względu na specyfikę miejsca – Aulii Artis pozbawionej choćby namiastki kanału, balet Teatru Wielkiego tańczy obecnie do nagrania, jednak przygotowanego przez swoją własną orkiestrę pod batutą Grzegorza Wierusa. Dobre tempa i ogień wydobyty z partytury Ludwiga Minkusa pozwalają i pomagają tancerzom wlać prawdziwe życie w baletowego Don Kichota.

 

 

O Katarzyna Gardzina-Kubała

Katarzyna K. Gardzina-Kubała  - Z wykształcenia rusycystka, absolwentka Wydziału Lingwistyki Stosowanej i Filologii Wschodniosłowiańskich na Uniwersytecie Warszawskim (2000) i podyplomowych studiów dziennikarskich na tej samej uczelni (2002), a także Studiów Teorii Tańca na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (2005 - absolutorium). Z zamiłowania dziennikarka i krytyk muzyczny oraz baletowy. Pracę rozpoczęła w dziale kultury „Trybuny”, przez wiele lat z przerwami była krytykiem muzycznym „Życia Warszawy”. Współpracowała z większością fachowych polskich czasopism muzycznych, czasopismami teatrów operowych w Warszawie i Poznaniu. Publikuje w programach teatralnych do spektakli baletowych oraz w prasie lokalnej, była gościem programów TVP Kultura, n-Premium i TV Puls, Radia Dla Ciebie i Drugiego Programu Polskiego Radia.

Od wielu lat jest członkiem Ogólnopolskiego Klubu Miłośników Opery „Trubadur” oraz administratorem baletowego forum dyskusyjnego balet.pl. Na łamach kwartalnika klubowego „Trubadur” opublikowała ponad 3 tysiące tekstów i wywiadów z artystami opery i baletu. W 2008 roku wraz z gronem krytyków tańca podjęła próbę reaktywacji kwartalnika „Taniec”. Autorka ponad stu książeczek-komentarzy do serii oper, baletów i operetek wydanych w zbiorzeLa Scala. W2010 roku opracowała cykl 25 krótkich felietonów z zakresu historii i teorii tańca w ramach kolekcji „Taniec i balet”, wydanej przez wydawnictwo AGORA i „Gazetę Wyborczą”. OD tego samego roku była stałym współpracownikiem magazynu tanecznego „Place for Dance”.

W roku szkolnym 2007/2008 prowadziła cykl zajęć fakultatywnych wg autorskiego programu „Wiedza o operze i balecie” w VII Liceum Ogólnokształcącym im. Słowackiego w Warszawie, jako edukator operowo-baletowy odwiedziła liczne szkoły podstawowe i gimnazjalne z wykładami o sztuce baletowej. Od kilku lat prowadzi wykłady w LO Słowackiego w Warszawie 'Teatr muzyczny i świat mediów". W roku 2010 wspólnie ze Sławomirem Woźniakiem zrealizowała warsztaty poświęcone baletowi w warszawskim OCH-Teatrze.

W latach 2008-2010 pracowała na stanowisku sekretarza literackiego Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Zajmowała się redakcją programów do spektakli operowych i baletowych oraz koncertów, redakcją afiszy i publikacji informacyjnych teatru, pisaniem autorskich tekstów do programów oraz redakcją merytoryczną strony internetowej teatru.

Od 2010 jest stałym współpracownikiem Instytutu Muzyki i Tańca. W ramach współpracy przygotowuje noty biograficzne i materiały informacyjne o polskiej scenie baletowej dla portalu taniecPOLSKA [pl], teksty problemowe oraz realizuje wykłady dla dzieci i młodzieży, popularyzujące sztukę tańca – program „Myśl w ruchu” Instytutu Muzyki i Tańca. W latach 2013-14 była członkiem komisji jurorskiej opiniującej spektakle na Polską Platformę Tańca 2014 w Lublinie.

Jest także współautorką serii książek dla dzieci „Bajki baletowe” (Jezioro łabędzie, Dziadek do orzechów, Kopciuszek, Romeo i Julia, Coppelia, Don Kichot, Pulcinella) wydawanych przez Studio. Blok. Prowadziła autorski cykl spotkań z artystami opery i baletu O operze przy deserze w klubokawiarni Lokal użytkowy na warszawskiej Starówce oraz w ramach Fundacji "Terpsychora" spotkania z ludźmi tańca i warsztaty dla dzieci w warszawskiej Galerii Apteka Sztuki. Autorka bloga baletowego „Na czubkach palców”. Obecnie współpracuje z Cikanek film. Sp. z o.o. - dystrybutorem na Polskę transmisji i retransmisji operowych, baletowych, teatralnych i wydarzeń kulturalnych do kin.
Ten wpis został opublikowany w kategorii ogólnie o balecie, podróże, recenzje i oznaczony tagami , , , , , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.